Yarım Asır Benle Dolaşan Hocam

(On yaşlarımdaydım. Cuma için camiye gitmiştim. Hoca amca hutbede konuşuyordu. Önce dediğini kavrayamadım, sonra kulaklarıma kadar kızardım. Yan gözle cemaate baktım ki herkes birer talebe olmuş pür dikkat fıkıh öğreniyordu…)

İncirköy camisi, mahallemizin kalbi gibi; bütün yollar ona çıkıyor ve herkes oraya toplanıp dağılıyor…

Bir de hocamız var; geminin kaptanı, sürünün çobanı hatta mahallenin sahibi gibi. Onun hiç boşa konuştuğunu, sükunetini bozduğunu, şakalaşıp kahkaha attığını görmedim. Benimle konuştuğunu da hatırlamıyorum, fakat…

Fakat Şevket amca, yarım asırdır benle dolaşıyor…

Her namazda, sadece namaz surelerini, nasıl da tane tane ve tam telaffuzu ile abartısız, aksansız, tegannisiz, bağırtısız, tertemiz okuduğu geliyor kulağıma…

Ondan ne çok şey öğrendiğime şaşırıyorum.

Bugün bile çevremdeki veya tanıştığım çocukların bana okuduğu sûreleri, hep onun kıraatine göre düzeltmeye çalışıyorum.

❤️❤️❤️

Dünlerde yaşamak başka şey; dün ocağa konmuş en lezzetli yemekleri bugün servis ederek, yarın yaşayacak olanlara en sağlıklı enerjiyi aktarmak bambaşka şeyler.

Dün yaşayan hocalar; bize, dînimizi doğru öğretmek için çabalıyordu, cemaatlerinin ibadetlerini kurtarmak gayretindeydiler…

Bugün bazıları, sırf; “filan kişi ne hocaymış” desinler diye istenen şekilde konuşmuyor mu, ısmarlama fetvalar vermiyor mu veya o tatlı maaşlarından olmamak için ellerine verilen kağıtları okumuyor mu?..

❤️❤️❤️

Peki sen… Bazıları yarın camide, hutbede, hem de gözünün içine bakarak;

“Bu din artık eskidi kurallarını yenilemek lazım, peygamberin devri geçti beceremediklerini yapmak lazım, Allah kavramını düzeltmek lazım, Kuran’ın yarısını ayıklamak lazım” gibi zehirli sözler etmeye başlarsa, ne diyeceksin?..

Ne diyeceğiz?

Bugün büyüyen ağaçlar, yarın meyve verir;

Fakat onların tohumları, dün konmuştur toprağa ve fidanlarındaki aşılar da, dün yapılmıştır…

❤️❤️❤️

On yaşlarımdaydım. Cuma için camiye gitmiştim. Hoca amca hutbede konuşuyordu. Önce, ne anlattığını kavrayamadım, sonra kulaklarıma kadar kızardım. Yan gözle cemaate baktım ki herkes birer talebe olmuş pür dikkat fıkıh öğreniyordu…

Bütün cami ağzına kadar Şişe Cam işçileriyle doluydu. Bir zamanlar fabrika bu caminin çatısını yenilemiş. Çünkü Şevket amcanın vaazlarından çok memnunmuş. Onu dinleyen işçilerin huyu suyu değişiyor, iş verimi de yükseliyormuş.

❤️❤️❤️

Ben bu vaazı aslında daha sonraları çok daha iyi anlamıştım. O gün ise, ezberlemiştim.

Diyordu ki;

Çamaşırınıza idrar bulaşsa, avuç içi kadar yere yayılmamışsa, temizleme imkanınız da yoksa, onunla namaz kılınabilir. Fakat abdest aldıktan sonra, damla bile değil en ufak bir idrar çıksa, aldığınız abdest bozulur ve abdestsiz de namaz olmaz!

Peki ne yapacaksınız?

İdrarınızı yaptıktan sonra, böyle ineğin memesini sağar gibi (o sıra, sol elinin iki parmağını sağ eliyle sıvazlıyor, tarif ederek gösteriyordu) elinizle kamışınızı sıkarak, içinde bir şey bırakmayacaksınız. Sonra da vaktiniz varsa bir müddet beklerseniz veya birkaç kere öksürür, şöyle kuvvetli adımlarla biraz gezinirseniz ne varsa çıkmış olur. Bu yaptığınıza “istibrâ” denir.

İşte ondan sonra aldığınız abdestten şüpheniz olmaz. İbadetiniz de sağlam, doğru, sahih olur çünkü namazı abdestli kılmış olursunuz…

❤️❤️❤️

Camilerde, din öğrenilir. Dinini öğrenene de Müslüman denilir. Camilerde dosdoğru cevaplar bulunur, yani lazım olduğunda suya da sabuna da dokunulur.

Resûlullah aleyhisselâm buyuruyor ki:

“Allah kime hayır murad ederse, onu dinde fakih kılar...”

Kitaplarımızda diyor ki;

Din, fıkıh ilmidir. Fıkıh bilmeyen, dinini bilemez…

Fıkıh, Müslüman’ın her işinde neyi nasıl yapacağını bildiren ilimdir…

Fıkıh bilmeyen kimse, ibadetini de muamelesini de doğru yapamaz. Dinini yanlış öğrenirse hem kendini hem başkasını helâke sürükler…

Fıkıh, dünyada ve âhirette insanın saadetine vesile olan ilimlerin başında gelir…

Yani din, ancak fıkıh ilmi ile doğru yaşanır ise; hocaların ilk işi, kimsenin itiraz etmeyeceği vaazlar yerine; bizlere “neyi, nasıl” yapacağımızı öğretmek değil mi?

❤️❤️❤️

Bileceğiz ki;

Din eskimez. Eksik olan Müslümanlardır…

İslâmın nûru azalmaz. Aydınlanamayan; gölgeden çıkmayanlar ve ışıktan korkan yarasalardır!..

Şuna inanacağız:

Muhammed aleyhisselamı seçen ve Kelâm-ı İlâhî’yi ihsan eden var…

Bunu ise aklımıza çakacağız:

Kime, neyi göndereceğini bilmeyene “Allah” denir mi?

Ve bunu bile anlamayana “mümin” denir mi?

————

NOT: Başlığın hemen altında bulunan (Facebook, X, WhatsApp, Telegram) kutucuklarını kullanarak, bu konuyu öğrenmesini istediklerinize yazımızı gönderir misiniz?