Kandiller

Kandiller

Cengizin ateşinden,
Taşlar tutuşup yanmış.
Ertuğrul o zindanda,
Yarınlara uyanmış.

Her hâlinden belliymiş,
Suyunun ısındığı.
Ne büyük bir îkâzmış,
Haçlıya Sırp Sındığı.

Salâtına Ka’beyle,
Durmuş Hüdâvendigâr.
Seyfullahı bir başka,
Vurmuş Hüdâvendigâr.

Nice yüz bin şaşkına,
Elli altmış bin Kayı,
Göstermiş şu gökleri,
Mızraklarla tutmayı.

Alperenler Varnada,
Kosovada cenk etmiş.
Haddini bilmeyene,
Hudûdunu öğretmiş.

Hareket başlayınca,
Milyonlar duâ kılmış.
Yıkılmaz denen Roma,
Bir hamlede yıkılmış.

Çaldıranda çılgının,
Başını ezen toplar,
Sevgiliyle Sînâda,
Dağılmışları toplar.

Karanlıklar sanmış ki,
Bir ışık var şu haçta.
Haçlarının kaçını,
Dağıtmışız Mohaçta.

Kanmışlar hezîmete,
Kim bilir kaç ovada?
Haçlı kırgını olmuş,
Vaktiyle Haçovada.

Resenleri ibrişim,
Lengerleriyse gümüş,
Bir donanma düşünün,
Deryâlarda yürümüş.

Acabâ kaç dehrîyi,
Hangi saatte yendi;
Kemal Paşa-zâdeyle,
Ebussuud Efendi?

Gönüllerin sultânı,
Kalbi nazarla eler.
Ahfâdına Yûnusun,
Âşiyânmış tekkeler.

Hüdâyîler döndürmüş,
Nicesini riyâdan.
Muhabbeti bilmeyen,
Ne bilir evliyâdan?

Gülle bülbülü boğan,
Cümle çirkinden ârî,
Kalemi konuşturmuş,
Ahmed Karahisârî.

Tevâzuyla yoğrulan,
Nasıl geçer hâkîden?
Bir tatlı sadâ kalmış,
Fuzûlîden, Bâkîden.

Devletlerin devleti,
Yükselmiş yedi koldan.
Ne dehâlar çıkarmış,
Ağırnastan, Sokoldan.

Bin kılıcı bin nefer,
Binlerce defa çalmış.
Her vuruşta her zâlim,
Biraz daha alçalmış.

Süleyman diyârında,
Çalınır şimdi çanlar.
Adam olup çıktılar,
Köşe-bucak kaçanlar.

Ama bir gün vatanım,
Elbet şâha kalkacak.
Kıracak o elleri,
Pâdişâha kalkacak.

Ya güzel konuşacak,
Ya da susacak diller.
Aydınlığa boğacak,
Zindanları kandiller…