Kalpteki İmanı Korumak

Allahü Teala'nın bir kuluna ihsan edebileceği en büyük nimet imandır. Hayatımızdaki asıl gaye, son nefese kadar, kalbde yer alan bu iman cevherini korumak olmalıdır. Bir kelime-i şehadet söyleyerek iman etmek çok kolay olduğu gibi, imandan çıkmak da çok kolaydır.

Erkek olsun, kadın olsun, her müslümanın, her sözünde, her işinde, Allahü Teala'nın emirlerini, yani farzları yapıp haramlardan sakınması lazımdır. Bir farzın yapılmasına veya bir haramdan sakınmaya ehemmiyet vermeyenin imanı gider, kâfir olur. Kâfir olarak ölen kimse, kabirde azap çeker. Âhirette Cehenneme gider. Cehennemde sonsuz yanar. Af edilmesine, Cehennemden çıkmasına imkân ve ihtimal yoktur. Her sözde, her işte kâfir olmak ihtimali çoktur. Bundan kurtulmak ve son nefese kadar kalbdeki imanı koruyabilmek için bu tehlikeli söz ve davranışları öğrenip bunlardan sakınmaya çalışmalıdır.

Ayrıca hergün “Ya Rabbi! buluğ çağımdan bu ana gelinceye kadar, bilerek veya bilmeyerek işlemiş olduğum bütün günahlarıma, imanımın gitmesine sebep olan bütün söz ve davranışlarıma pişman oldum, tövbe ettim. Beni affet.” diyerek tövbe etmelidir. Böylece Cehenneme gitmekten kurtulur. Cehennemde sonsuz yanmamak için, her gün muhakkak tövbe etmelidir. Bundan daha mühim bir vazife yoktur. Unutmamalıdır ki, kul hakkı bulunan günahlara tövbe ederken, bu hakları ödemek ve terk edilmiş namazlar için tövbe ederken, bunları kaza etmek lâzımdır. 

İslamiyetin bildirdiği bazı söz ve davranışlar vardır ki, bunları söyleyen ve yapan kimsenin, inandığını söylese de küfre düşme, yani dinden çıkma tehlikesi vardır.

Çok sakınılması gereken bu söz ve davranışlardan bazıları şunlardır;

1. Allahü teala, Arşdan veya gökten bize bakıyor demek ,
2. Sen bana zulüm ettiğin gibi, Allahü teala da sana zulüm ediyor demek,
3. Filan Müslüman benim gözümde Yahudi gibidir demek,
4. Yalan bir söze, Allahü teala biliyor ki doğrudur demek,
5. Melekleri küçültücü şeyler söylemek,

6. Kur’an-ı kerimi, hatta bir harfini küçültücü söz söyle­mek, bir harfine inanmamak,

7. Hakiki olan Tevrat ve İncil’e inanmamak, bunları kötüle­mek, [Şimdi, hakiki Tevrat ve İncil yoktur.]

8. Kur’an-ı kerimi başka harflerle okuyup, Kur’an budur demek,

9. Peygamberleri küçültücü şeyler söylemek,

10. Kur’an-ı kerimde isimleri bildirilen yirmi beş Peygamber­den birine inanmamak,

11. Çok iyilik yapan birisi için, Peygamberden daha iyidir demek,

12. Peygamber olduğunu söyleyen kimseye inanmak,

13. Ahirette olacak şeylerle alay etmek,

14. Kabirdeki ve kıyametteki azaplara, mesela akla, fenne uygun değildir diyerek inanmamak,

15. Cennette Allahü tealayı görmeğe inanmamak.

16. İslamiyete inanmamak alameti olan sözler; Mesela: fen bilgileri, din bilgilerinden daha hayırlıdır demek,

17. Namaz kılsam da, kılmasam da fark etmez demek,

18. Helale haram, harama helal demek,

19. Haram olan bir şey için “keşke helal olsaydı “demek,

20. Haramdan olan malı fakire verip, sevap beklemek,

21. Meşhur sünnetlerden birini beğenmemek,

22. İslam bilgilerine inanmamak, bunları ve din alimlerini aşağılamak,

23. Gayr-i müslimlerin dini ayinlerini beğenmek,

24. Küfrü beğendiği için başkasının kafir olmasını istemek,

25. Vazife olduğuna inanmayarak, hafif görerek namaz kıl­mamak, oruç tutmamak, zekat vermemek,

26. Allah’ın rahmetinden ümidini kesmek,

27. İslamiyet’in kıymet verdi­ği şeyleri aşağılamak, aşağıladığı şeylere kıymet vermek,

28. Abdestsiz olduğunu bildiği halde önemsemeyip namaz kılmak,

29. Zaruret yok iken Haç gibi küfür alametlerini kullanmak ve bunlara muhabbet etmek.

30. Peygamberlere inan­dım, ama, Adem aleyhisselam Peygamber midir?, bilmiyorum demek.

31. Muhammed aleyhisselamın son Peygamber ol­duğuna inanmamak,

32. Allah baba demek,

33. Dört mezhepte haram olan bir şeye, güzel demek,         

34. Meleklerin ve cinnilerin varlığına inanmamak,.

35. Müslümana, kafir demek,

36. Hristiyan olmak, Yahudi olmaktan hayırlıdır demek. Yahudi, Hristiyandan daha kötüdür denilebilir.

37. Kafir olmak, hıyanet etmekten iyidir demek,

38. Küfür söz söyleyene gülmek. Elinde olmadan gülmesi küfür değildir.

39. İslamiyet’i istemem demek,

40. Küçük günah işleyene tövbe et denildiğinde ne işledim ki tövbe edeyim demek,

41. Tefsir, hadis ve fıkıh kitaplarına hakaret etmek, bunları beğenmeyip kötülemek,

42. Şimdi sana sövmem, sövmenin adını günah koymuşlar demek,

43. Kur’an-ı kerimi, mevlidi ve ilahileri çalgı çalarken oku­mak veya çalgı aletleri ile okumak,

44. Sünnet üzere okunan ezanı dinlemeyip, kıymet vermemek,

45. Kur’an-ı kerime kendi aklı ile mana vermek,

46. Sünnet olan bir işi hafif görerek, önem vermeyerek terk et­mek,

47. İslamiyet’in emir ve yasaklarını bildiren din kitaplarını aşağılamak, İslam alimlerin­den biriyle alay etmek,        

48. Bir büyücü, sihir ile istediğini elbette yapar, sihir kesin tesir eder demek ve böylece inanmak,

49. Allahü tealadan başkasına yaratıcı demek,

50. Üzerinde ayet-i kerime veya hadis-i şerif yazılı kâğıdı, örtüyü hakaret için yere sermek veya kullanmak,

51. Allahü tealanın dışında bir ölüden bir şey beklemek,

52. Allahü tealanın diri veya ölü herhangi bir sevgili kulu için “Tez veren dede” demek,

53. Allahü tealanın sevgili kullarından ölü veya diri herhangi birini, dil ve­ya kalp ile inkar ve düşmanlık etmek,

54. Namazı keyfi kılmayıp, kaza etmeyi düşünmemek, bu­nun için günaha gireceğinden korkmamak,

55. Eshab-ı kirama hakaret etmek.

56. Gayr-i müslimlerin resimlerini yükseğe asarak saygı göstermek,

57. Meyyiti toprağa gömmek farz olduğu için, bu farza önem vermeyerek ölüleri yakmak daha iyidir demek,

58. Başka bir dinde ibadet olan şeyi, ibadet niyetiyle yapmak,

59. Gıybet eden kimse, “Ben gıybet etmedim, onda bulunan şeyi söyledim” demek,

60. Şüphe ile, Peygamberlerin dediği doğru ise, biz kurtul­duk demek,

61. Bir müslüman, kendisine kafir denildiğinde, efendim gibi kabul gösteren cevap vermek,

62. Allahü teala, gökte benim şahidimdir demek. Zira Allahü teala mekandan münezzehtir, yani mekanı yoktur.

63. Kasıtlı olarak, aşağılamak niyetiyle Muhammed yerine Memo, Hasan yerine Haso, İbrahim yerine İbo demek. Bu isimleri, ayakkabı ve terliklere yazmak ve üzerlerine basmak da tehlikelidir.

64. İslamiyette açıkça bildirilen iman bilgilerine uygun inanmamak,

    65. Herhangi bir canlının kendi kendine olduğuna inan­mak ve hayvanların, tek hücrelilerden, yüksek yapılılara doğru ve nihayet insana döndüğünü söylemek,

    66. Bir kimse, sevmediği bir kişiye, “Sen bana Azrail gibi veya Zebani gibi görünüyorsun.” demek. Zira herhangi bir meleği aşağılayıcı söz, insanı küfre sokar.

    67. Bir kimse, hakaret niyetiyle, “Peygamberimiz siyah idi demek”. [Siyah köpekleri Arap, Arap diye çağırmak, ha­mam böceğine kara Fatma demek yaygın haldedir. Sakınmak lazımdır.]

    68. Bir kimseye, gel namaz kıl denildiğinde, kılmam demek. Eğer niyeti, senin sözünle kılmam, Allahü tealanın emri ile kılarım demekse küfre girmez. Diğer farzlar da böyledir.

    69. Bir kimseye, sakalını bir tutamdan kısa yapma veya bir tutamdan fazlasını kes, tırnaklarını kes, zira, Peygamber efendimizin sünnetidir denildiğinde, kesmem demek. Eğer niyeti, senin sözünle yapmam, ama Resulullahın sünneti olduğu için yaparım demekse küfre girmez. Diğer sünnetler de böyledir.

    70. Gaybdan, yani gelecekten haber veren ve buna inanan kimse küfre girer. Çünkü gaybı, ancak Allahü teala bilir. Allahü Teala bildirmedikçe Peygamberler, melekler ve evliya denilen sevgili kullar da gaybı bilemez.

      Bir kimse, alimlerin sözbirliği ile bildirdikleri bu tür sözleri veya işleri, küfre sebep olduğunu bildiği halde tehdit olmaksızın ciddi olarak veya güldürmek için söyler veya yaparsa imanı gider.

      Küfre sebep olan sözü yanılarak veya tevilli olarak söyleyenin imanı bozulmaz. Yalnız tövbe ve istiğfar etmesi iyi olur.