Haçlı Haydutları

Ka’be-i şerîfe, önce müşriklerin elindeyken 630’da Mekke’nin fethi ile İslâm’ın kutsal mekânı oldu. Hazret-i İbrâhîm’in kıblesi de Ka’be idi. Efendimiz Medîne’ye gelince 16 ay Beytü’l-mukaddes’e doğru namaz kıldı. Bedir Savaşı’ndan 2 ay önce yönü Ka’be’ye çevrildi. Eshâbına Selîmeoğulları Mescidi’nde öğlenin iki rek’atini kıldırmıştı ki “fevelli vecheke” âyet-i kerîmesi nâzil olunca Altınoluk tarafına yöneldi. Bu mescide “Mescid-i kıbleteyn” (İki kıbleli mescid) dendi. Artık Ka’be yalnız Müslümanların kutsal mekânıydı. 

Mescid-i aksa, Kubbetü’s-sahra, Kudüs, hem Müslümanların (Mi’râc olayı ile), hem Yahûdilerin (Hazret-i Süleyman mabedi ile) ve hem de Beytü’l- Lahm (İbrânce Bethlehem) Hazret-i îsâ’nın doğum yeri olması ve Filistin’de Kıyâmet Kilisesi olması dolayısıyla Hristiyanlarca kutsal sayılıyordu. 

Hazreti Ömer’le fethedilip İslâm’ın eline geçen Kudüs, Hristiyanlarca “Cennetin Krallığı” olarak addedildiği için onların buraya sâhip olmak isteğiyle başlattıkları bir dizi savaşlara Haçlı Seferleri denildi. Birinci Haçlı Seferi 1096’da başladı; fâsılalarla 10 seri devâm etti. İlk Haçlı Seferi’nde; Touluse Kontluğu, Flandre Kontluğu, Aşağı Loraine Dükalığı, Taranto Dükalığı, Normandiya Dükalığı, Vermandois Kontluğu, Halkın Haçlı Seferinin Orduları ve Bizans İmparatorluğu ittifâkı bulunuyordu.

Müslüman Orduları ise Büyük Selçuklu İmparatorluğu, Anadolu Selçuklu Devleti, Danişmentliler Beyliği ve Fâtımîlerdi.

II. Haçlı Seferi Alman ve Fransız İmparatorluğu öncülüğündeki Haçlılar Eskişehir, Akşehir ve Konya üzerinden Çukurova’ya inmeyi plânladılar. 8 Ocak 1148’de Kazıkbeli mevkiinde Türkmenlerin tuzağına düştüler.

Osmanlı ve Haçlılar  

Osmanlılar 14. yy. sonlarında Varna’da Rumeli topraklarında yâni aslî Hristiyan yurdunda Haçlılarla savaştılar.

Aslında Haçlılar 1272’ye kadar bu seferlere devâm ettiler. Gerçekte haçlı Seferleri 11. asırda da başlayıp zamanımıza kadar devâm etmiştir. Öyle gösteriyor ki “Hilâl-Haç Savaşı” hiç bitmeyecektir. İsrâil’in en büyük destekçileri Hristiyanlar olunca “Küfür tek millettir” (Bakara Sûre-i celîlesi- 120) gerçeği hiç akıldan çıkmayacaktır. 

Varna Savaşı’nda Macaristan Krallığı, Lehistan Krallığı, Sırp Despotluğu, Hırvatistan Krallığı, Bohemya Krallığı, Litvanya Büyük Dükalığı, Eflak, Boğdan, Bulgar İsyancıları Kutsal Roma İmparatorluğu ve Papalık Devleti karşısında tek güç Osmanlı Türk İmparatorluğu’ydu.

Balkan devletleri İstanbul’un fethine kadar Osmanlılara karşı altı büyük Haçlı İttifâkı kurdular. Bunlar 1364 Sırp Sındığı, 1389 Kosova, 1396 Niğbolu, 1443 İzladi, 1448 İkinci Kosova muhârebeleridir. Görülüyor ki Avrupa hiçbir zaman tek bir orduyla Türklerin karşısına çıkmamıştır.

II. Viyana Kuşatması’nda Habsburg Monarşisi liderliğindeki Kutsal Roma İmparatorluğu ve Portekiz- Litvanya birliği, Kral III. Jan Sobieski komutasındaki bu savaş Osmanlıya karşı ilk defa askerî iş birliği yaptığı savaş oldu. Bu savaş sonundaki Karlofça Antlaşması ile Türklerin taarruz dönemi bitmiştir. Bu antlaşma Osmanlı üzerinde büyük bir psikolojik yıkıma sebep olmuştur. Asırlarca düşman devletleri Osmanlıya karşı birleştiren Haçlı rûhu ta Çanakkale’ye kadar devâm etmiştir. Nitekim bu savaşta Britanya İmparatorluğu Birleşik Krallık, Avustralya, Yeni Zelanda (İngiltere), Hindistan (İngiltere), New Founland, Fransa birlik hâlindeydiler.